کد مطلب:303524 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:199
دفاع حضرت زهرا از مقام امامت تا مرز شهادت
حضرت فاطمه زهرا (س) یكی از دختران مبارز مكه بود... و شوهر او یكی از سربازان همیشه مسلح است كه در حدود 30 غزوه شركت داشته و در این راه مجروح شده و تا نزدیكی مرگ هم پیش رفته است می بینیم حتی برای یك بار ایشان از این حالت نگران یا ناراحت نشده اند. [1] .
او بقدری عاشق و شیفته حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود كه جان خویش را در نهایت فدای آن حضرت نمود و تمام سختی هاو مصائب حیات را به خاطر علاقه شدیدش به همسر خویش تحمل می كرد.
در مسجد پیامبر به آنها كه مقام ولایت را دلگیر نموده و حق او را كه خداوند تعالی در روز هیجدهم ذی الحجه در حجة الوداع سال دهم هجری به آن حضرت تفویض فرموده، و امامت و ولایت او را اكمال الدین و اتمام النعمه دانسته و فرموده:
الیوم اَكْمَلتُ لَكُمْ دینَكُمْ و اَتْمَمْتُ عَلیكم نعمتی ورَضیتُ لكم الاسلام دیناً. [2]
امروز دین شما را كامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام كردم و راضی شدم كه اسلام دین شما باشد. و فراموش نكنیم كه این آیه كریمه در سال آخر عمر خاتم انبیاء (ص) نازل شده و در حقیقت زحمات بیست و سه ساله مقام نبوت بستگی به معرفی مقام ولایت داشته است با این اوصاف آنها كه آن روز در واقعه غدیر خم حضور داشتند امروز امر خدا و رسول خدا (ص) را نادیده گرفته و بر خلاف سنت خدا و رسول او عمل كردند. برای احقاق این حق بزرگ (جانشینی بر حق و بلافصل رسول خدا كه مخصوص همسرش و امامش علی علیه السلام بود) با مردمی كه در مسجد پدرش پیامبر اكرم (ص) ازدحام كرده بودند اینگونه سخن می گوید:
اَما و اللَّه لوْتركوا الحَقَ علی اَهْله واتّبعُوا عِتْرةَ نبّیَه ما اختلفَ فی اللَّهِ اثنان....و لكن قدمّوا منْ اخّرهُ اَللَّهُ وَاَخّروا مَنْ قَدمّه اللَّه [3] .
سوگند به خدا اگر حق را به اهلش واگذار می كردند و از عترت پیامبر (ص) پیروی می كردند در مورد خدا و اوامرش دو نفر با هم اختلاف پیدا نمی كردند تا آنجا كه فرمود:
ولكن جلو انداختند كسی را كه خدا او را عقب انداخته بود و عقب انداختند فردی را كه خدا او را مقدم گردانیده بود.
او بقدری عاشق و شیفته حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود كه جان خویش را در نهایت فدای آن حضرت نمود و تمام سختی هاو مصائب حیات را به خاطر علاقه شدیدش به همسر خویش تحمل می كرد.
در مسجد پیامبر به آنها كه مقام ولایت را دلگیر نموده و حق او را كه خداوند تعالی در روز هیجدهم ذی الحجه در حجة الوداع سال دهم هجری به آن حضرت تفویض فرموده، و امامت و ولایت او را اكمال الدین و اتمام النعمه دانسته و فرموده:
الیوم اَكْمَلتُ لَكُمْ دینَكُمْ و اَتْمَمْتُ عَلیكم نعمتی ورَضیتُ لكم الاسلام دیناً. [2]
امروز دین شما را كامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام كردم و راضی شدم كه اسلام دین شما باشد. و فراموش نكنیم كه این آیه كریمه در سال آخر عمر خاتم انبیاء (ص) نازل شده و در حقیقت زحمات بیست و سه ساله مقام نبوت بستگی به معرفی مقام ولایت داشته است با این اوصاف آنها كه آن روز در واقعه غدیر خم حضور داشتند امروز امر خدا و رسول خدا (ص) را نادیده گرفته و بر خلاف سنت خدا و رسول او عمل كردند. برای احقاق این حق بزرگ (جانشینی بر حق و بلافصل رسول خدا كه مخصوص همسرش و امامش علی علیه السلام بود) با مردمی كه در مسجد پدرش پیامبر اكرم (ص) ازدحام كرده بودند اینگونه سخن می گوید:
اَما و اللَّه لوْتركوا الحَقَ علی اَهْله واتّبعُوا عِتْرةَ نبّیَه ما اختلفَ فی اللَّهِ اثنان....و لكن قدمّوا منْ اخّرهُ اَللَّهُ وَاَخّروا مَنْ قَدمّه اللَّه [3] .
سوگند به خدا اگر حق را به اهلش واگذار می كردند و از عترت پیامبر (ص) پیروی می كردند در مورد خدا و اوامرش دو نفر با هم اختلاف پیدا نمی كردند تا آنجا كه فرمود:
ولكن جلو انداختند كسی را كه خدا او را عقب انداخته بود و عقب انداختند فردی را كه خدا او را مقدم گردانیده بود.
[1] مائده / 3.
[2] مائده / 3.
[3] بحار جلد 353/36.